Ropnie migdałków i migdałków: przyczyny i leczenie

To nieprzyjemne zjawisko występuje nie tylko w zimnych porach roku. Ropne zmiany migdałków są szczególnie częste wśród dzieci i młodzieży do 35 lat i sygnalizują poważne problemy w ciele.

Nawet przy braku wysokiej gorączki i innych bolesnych objawów nie należy ignorować płytki nazębnej i ropy na migdałkach, a także samoleczenia. Zarówno to, jak i inne mogą prowadzić do niebezpiecznych komplikacji.

Powody powstawania wrzodów

Aby zrozumieć, dlaczego wrzody pojawiają się na migdałkach (lub gruczołach), musisz wyobrazić sobie strukturę tych sparowanych formacji podniebienia. Składają się z tkanki limfatycznej pokrytej szczelinami lub kryptami. Tak zwane kanały z otworami na powierzchni, które otwierają się do jamy ustnej. Średnica otworów wynosi od 1 do 4 mm. Stają się miejscem gromadzenia ropnych mas i powstawania białych wrzodów na gruczołach.

Zdjęcie: struktura migdałków

Migdałki mają na celu stworzenie bariery dla infekcji, mającej tendencję do dostania się do krtani, tchawicy, oskrzeli i płuc. Kiedy początek bakterii staje się zbyt silny, w gardle pojawiają się objawy zapalenia: wrzód na migdałku lub kilka małych wrzodów, wzrost objętości migdałków (przerost), tworzenie się na nich białej płytki nazębnej, ropne gromadzenie się w szczelinach. Te klastry ostatecznie blizną i zamieniają się w korki.

Wszystko to są objawy diagnozy, takie jak przewlekłe zapalenie migdałków, zapalenie migdałków, mononukleoza, błonica lub kandydoza (zapalenie jamy ustnej). Różne mikroorganizmy stają się prowokatorami infekcji:

• adenowirus;
• paciorkowce;
• gronkowce;
• pneumokoki;
• gonokoki;
• chlamydia
• Bacillus błonicy;
• grzyby z rodzaju Candida.

Aby pozbyć się ropienia ważne jest, aby zrozumieć, który patogen go spowodował - od tego zależeć będzie schemat leczenia. Jedynym sposobem na ustalenie tego jest analiza rozmazu z bólu gardła. Dlatego ważne jest, aby nie marnować czasu na samoleczenie, aby szybciej udać się do lekarza. Zwłaszcza w przypadku zauważenia płytki nazębnej, owrzodzenia lub owrzodzenia migdałków u dziecka. I nawet jeśli temperatura ciała mieści się w normalnych granicach i nie ma ostrego bólu gardła.

Ropne gruczoły: objawy i leczenie

W większości przypadków krostkowe zmiany w gardle powodują takie współistniejące objawy, jak:

• ból podczas połykania lub ciągły ból;
• ropny smak i nieświeży oddech;
• gorączka;
• ogólne złe samopoczucie, słabość;
• obrzęk węzłów chłonnych;
• nudności, wymioty, luźne stolce;
• ból głowy i ucha.

W takim przypadku musisz natychmiast wezwać lekarza. Przed jego przybyciem lub przed wizytą w klinice wszystko, co może złagodzić ten stan, to intensywne picie, odpoczynek w łóżku i płukanie co godzinę szklanka ciepłego, słabego roztworu złożonego z sody (1/2 łyżeczki), soli (1 łyżeczka) i jodu (2 krople). Odpowiedni jest również roztwór furacyliny (tabletka w szklance wody) lub wywar z rośliny o działaniu przeciwzapalnym:

• nagietek
• Rumianek
• krwawnik;
• kora dębu;
• szałwia;
• eukaliptus;
• sukcesja;
• piołun.

Leki przeciwgorączkowe są zalecane tylko w temperaturach powyżej 38 ° C. Nie warto samodzielnie usuwać ropnych zatyczek migdałków, zapalenie może się nasilić.Co więcej, nie możesz przepisać sobie pierwszych antybiotyków, które otrzymujesz. Mogą nie tylko nie pomóc, ale także zaszkodzić, komplikując dalsze leczenie.

Jedzenie powinno być delikatne, głównie płynne. Z diety na czas leczenia konieczne jest usunięcie pikantnych, kwaśnych i słodkich potraw.

Zabrania się wykonywania okładów i podgrzewania zapalonych migdałków innymi środkami - zwiększy to rozmnażanie bakterii i tworzenie się ropy.

Sama dławica piersiowa, powodująca wrzody i owrzodzenie migdałków, jak na zdjęciu, może być różnego rodzaju: lakunarna, pęcherzykowa, ropowata. We wszystkich tych przypadkach leczenie odbywa się w szpitalu za pomocą antybiotyków z grupy penicylin, a jeśli są one bezsilne - za pomocą makrolidów, fluorochinoli, cefalosporyn.

Zdjęcie: rodzaje ropnego zapalenia migdałków

Objawy gorączkowe nie zawsze są obserwowane. W wielu chorobach ropnie pojawiają się na migdałkach bez gorączki, a gardło nie boli od tego. Nie oznacza to jednak, że sytuację można pozostawić przypadkowi.

Ropne migdałki bez gorączki: diagnozy, leczenie

Anginie nie zawsze towarzyszy gorączka i silne złe samopoczucie. Z tego powodu wielu nie kończy leczenia groźnej dolegliwości. Stąd zaczyna się rozwój przewlekłego zapalenia migdałków. Jest to najczęstsza choroba, w której ropień migdałka pojawia się bez temperatury i nie boli, ale stanowi poważne zagrożenie dla organizmu.

Zdjęcie: przewlekłe zapalenie migdałków

W przewlekłym zapaleniu migdałków migdałki ulegają zapaleniu przy najmniejszej hipotermii, ekspozycji na infekcję lub są stale w stanie zapalnym. Toksyny, które są produktami życiowej aktywności czynników sprawczych choroby, dostają się do krwioobiegu i systematycznie zatruwają całe ciało, powodują reakcje alergiczne. Prowadzi to do obniżenia odporności, na którą osoba staje się podatna na wszelkie infekcje. Okazuje się błędne koło.

Jeśli ropnie są obecne na migdałkach i nie ma temperatury, leczenie bez nadzoru lekarza jest również niedopuszczalne. Przewlekłe choroby nie są leczone antybiotykamiaby jeszcze bardziej nie zaburzać równowagi bakteryjnej. Zamiast tego przepisują miejscowe leki antyseptyczne: Grammidin, Miramistin, Lugol, Dioxidine, Octinecept. Oraz płukanki lecznicze i inhalacje lecznicze za pomocą nebulizatora.

Mycie migdałków za pomocą aparatu migdałków

Jednocześnie miejscowa odporność jest aktywowana tabletkami Immudon lub naturalnymi środkami: żeń-szeniem, propolisem, pantokryną.

Oprócz takich zachowawczych metod leczenia specjaliści w klinikach stosują również nowoczesne:

• mycie ropiejących luk za pomocą aparatu „migdałków”;
• laseroterapia;
• irygacja ultradźwiękowa;
• promieniowanie ultrafioletowe;
• wpływ wibroakustyczny.

Jeśli pomimo wszelkich wysiłków na rzecz leczenia ogólnoustrojowego przewlekłe zapalenie migdałków zaostrzy się więcej niż cztery razy w roku, dotknięte migdałki prawdopodobnie nie zostaną wyleczone i będą musiały zostać usunięte: zamiast bariery dla infekcji, same stają się jej chronicznym celem.

Oprócz zapalenia migdałków inne choroby mogą powodować ropę bez gorączki. Dlatego przed rozpoczęciem leczenia lekarz musi ustalić prawidłową diagnozę. Czasami ludzie myślą, widząc białe ropnie migdałków, że mają ból gardła i połykają antybiotyki, a analiza pokazuje, że jest to kandydoza, którą można wyeliminować tylko za pomocą leków przeciwgrzybiczych.

Powikłania ropnych zmian migdałków

Samoleczenie zapalenia migdałków, przewlekłego zapalenia migdałków i innych chorób, które powodują powstawanie ropnych zatok w migdałkach, może zagrozić zdrowiu ludzkiemu do końca życia. Podobnie jak niedbałe podejście do tego problemu, szczególnie jeśli nie jest to bardzo niepokojące w przebiegu przewlekłym.

Fakt, że ropieńowi migdałków nie towarzyszy wzrost temperatury i nie boli, nie oznacza, że ​​możesz znieść jego obecność.Może to prowadzić do zagrażających życiu lokalnych zdarzeń, takich jak ropień, ropień i posocznica. A także powodować komplikacje ogólnoustrojowe spowodowane ciągłym wnikaniem toksyn i cząstek ropy do krążenia limfatycznego i krwi:

• zapalenie węzłów chłonnych;
• zapalenie zatok
• zapalenie zatok;
• odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• reumatyzm;
• zapalenie wsierdzia;
• zapalenie wielostawowe;
• zapalenie przydatków;
• zapalenie gruczołu krokowego
• zapalenie pęcherzyka żółciowego.

Te same konsekwencje mogą powodować nieleczoną dławicę piersiową, gdy po usunięciu ostrych objawów i poprawie ogólnego stanu pacjent samodzielnie przerwie przebieg leczenia i nadzór medyczny. Tymczasem proces zapalny postępuje powoli i przechodzi w nowy etap zaostrzenia lub w postaci przewlekłej.

Chociaż na gruczole występuje co najmniej jeden wrzód lub ropień, nie należy przerywać leczenia. Ponadto niektóre ropne zatyczki i wrzody mogą być zauważalne tylko podczas badania lekarskiego.

Jak pozbyć się ropni na gruczołach dla kobiet w ciąży i dzieci

Są to specjalne kategorie pacjentów, którym wiele leków jest przeciwwskazanych, podczas gdy układ odpornościowy nie działa z pełną siłą. Dla kobiet w ciąży zapalenie migdałków jest niebezpieczne w dowolnym momencie. W pierwszym trymestrze choroba może powodować ciężką zatrucie, zagrożenie poronieniem lub zakłócać przebieg rozwojowy nienarodzonego dziecka.

W dowolnym momencie mogą wystąpić typowe powikłania choroby, a także osłabienie porodu z powodu ogólnego zmniejszenia obrony organizmu. W idealnym przypadku przewlekłe zapalenie migdałków jest leczone nawet na etapie planowania ciąży.

W sytuacji, gdy ropnie na migdałkach pojawiły się u kobiety w ciąży, terapeuta i ginekolog-położnik decydują, jak leczyć chorobę. Przede wszystkim zostaną przepisane lokalne leki, płukanki antyseptyczne i przeciwzapalne.

Jeśli w poważnej sytuacji lekarz zaleci leczenie antybiotykami, nie powinieneś odmawiać: przyniosą one więcej korzyści niż szkody.

Krosty w gardle niemowląt są zwykle leczone do roku w szpitalu: ryzyko szybkiego rozwoju obrzęku i ciężkiego zatrucia jest zbyt duże. U dzieci w wieku powyżej jednego roku leczenie ropni na migdałkach jest nieco łatwiejsze: mają one już własną odporność. Ale wciąż jest zbyt słaby, aby móc pozbyć się ropy bez antybiotykoterapii.

Dzieci poniżej 3 lat są bardzo podatne na alergie, dlatego bez konsultacji z pediatrą nie można stosować nie tylko antybiotyków, ale także ziołowych środków do ich leczenia.

Aby obniżyć temperaturę z 38 ° C zarówno dla kobiet w ciąży, jak i niemowląt, nie bierz aspiryny. Dozwolone są tylko leki na bazie paracetamolu. Nie możesz wznosić się na nogach, wdychać parę i wykonywać innych procedur rozgrzewających.

Zapobieganie ropnemu zapaleniu migdałków i przewlekłemu zapaleniu migdałków

Jeśli na migdałkach pojawi się nawet niewielka ropa, leczenie należy zakończyć i ustalić z kursem regeneracyjnym. Tylko to ochroni przed przejściem zapalenia migdałków w postać przewlekłą.

Po antybiotykoterapii konieczne jest przyjmowanie leków z bifidobakteriami i bakteriami mlekowymi. Aby przywrócić lokalną równowagę bakteryjną, przydatne jest płukanie gardła produktami mlecznymi, takimi jak „Narine”.

Tylko organizm o wysokiej odporności immunologicznej może walczyć z paciorkowcami, gronkowcami i trzema rodzajami patogenów, które powodują krosty na migdałkach. Aby to zrobić, musisz:

• Odżywianie z obecnością w diecie wystarczającej ilości produktów białkowych: mięsa, podrobów, ryb, mleka, produktów mlecznych, a także ziół, owoców i warzyw.
• Zastąpienie herbaty i kawy wywarami ziołowymi i owocowymi.
• Hartowanie, które pomoże znieść przechłodzenie. I to są nie tylko procedury, które hartują całe ciało, ale także lokalne: na gardło. Procedura polega na stopniowym (0,5 stopnia dziennie) spadku temperatury napojów i płukanek.
• Terminowe leczenie próchnicy i innych chorób zębów i dziąseł.
• Zdrowy i aktywny tryb życia z rzucaniem palenia i nadużywaniem alkoholu, wychowaniem fizycznym i pozytywnym nastawieniem.

Te proste zasady zapewnią zdrowie przez wiele lat, pomogą przenosić choroby zakaźne bez niebezpiecznych konsekwencji.