Dziecko trzeszczy i zgrzyta zębami we śnie: przyczyny i metody leczenia

Wiele matek twierdzi, że ich dzieci dziwnie zgrzytają zębami. Ta patologiczna manifestacja nazywa się bruksizmem. Dentyści, neurolodzy i somolodzy pracują nad badaniem tego zjawiska. Do tej pory lekarze nie osiągnęli konsensusu, czy uznać to za chorobę, czy nie.

Ale od tamtej pory bruksizm może powodować problemy dentystyczne i neurologiczne, zdecydowanie należy to leczyć. A ponieważ istnieje wiele powodów, dla których dzieci zacierają zęby we śnie, przy pierwszych objawach powinieneś odwiedzić klinikę w celu przeprowadzenia kompetentnej diagnozy.

Czynniki i przyczyny bruksizmu

W większości przypadków dzieci zaciskają zęby podczas snu, a nie w stanie czuwania. Faktem jest, że mimowolne skurcze mięśni żucia, które obserwuje się przy hipertoniczności, prowadzą do grzechotki. Kiedy dziecko śpi, nie może kontrolować pozycji szczęki i tłumić jej zamykanie siłą woli.

Zgrzytanie zębami prędzej czy później pojawia się u 50% dzieci. Przyczyniają się do tego następujące patologie:

• nerwowe doświadczenia;
• dziedziczność;
• zaburzenia snu;
• choroby nosogardzieli;
• nienormalny rozwój szczęki;
• niektóre wewnętrzne patologie;
• ząbkowanie pierwszych siekaczy.

Odpowiedź dr Komarowskiego dotycząca zgrzytania zębami we śnie:

Stres nerwowy, stres

Dzieci gwałtownie doświadczają różnych wstrząsów, więc stres psychiczny może wywołać zgrzytanie zębami u niektórych dzieci we śnie.

Patologiczną manifestację spowodowaną negatywnym stanem emocjonalnym obserwuje się zarówno podczas snu, jak i podczas czuwania. Jednak w ciągu dnia dzieci potrafią kontrolować pozycję szczęki. Kiedy dziecko śpi, kontrola słabnie.

W tym przypadku bruksizm jest promowany przez:

• konflikt z rówieśnikami;
• zmiana przedszkola lub placówki oświatowej;
• nadmierny stres psychiczny;
• dysfunkcyjna sytuacja w rodzinie;
• zwiększona animacja przed snem;
• Długa rozrywka gier komputerowych;
• głośne uroczystości;
• ekskomunika dziecka z karmienia piersią.

Jeśli dziecko puka palcami, szczególnie jeśli pukanie jest często słyszalne, warto sprowadzić go do neurologa i psychologa. Jest to jeden z objawów stresu emocjonalnego. Często objawia się równocześnie z bruksizmem.

Ząbkowanie

Ząbkowaniu pierwszych siekaczy u jednorocznych dzieci prawie zawsze towarzyszy ból i silne swędzenie. Małe dzieci próbują drapać zapalenie dziąseł, a najwygodniejszym sposobem na to jest pocieranie niepokojącego obszaru o dolną lub górną szczękę. W rezultacie dziecko gryzie zęby.

Po ząbkowaniu wszystkich zębów niemowlęcia rodzice mogą spokojnie oddychać, ponieważ bruksizm przestaje niepokoić dziecko. Powtarzający się przejaw patologii może wystąpić w wieku 5-6 lat, gdy tymczasowe siekacze zaczynają zmieniać się w stałe.

Dziedziczność

Odpowiedzią na pytanie, dlaczego dziecko zgrzyta zębami w nocy, może być dziedziczność. W trakcie licznych badań stwierdzono, że jeśli co najmniej jedno z rodziców cierpi na bruksizm, istnieje duże ryzyko, że przejawi się u dziecka.

Najczęściej szlifowanie dziedzicznych chłopców.Jednak wzór predyspozycji genetycznych nie został w pełni zbadany, dlatego nie można z całą pewnością stwierdzić tego faktu.

Zaburzenia snu

Jeśli dziecko zgrzyta zębami późno w nocy, ale bliżej rana, przyczyną tego zjawiska może być patologiczne zaburzenie snu. Zwykle objawia się w fazie snu, kiedy mięśnie drgają, a oczy aktywnie poruszają się. W takich minutach dzieci doświadczają zmian ciśnienia krwi, pulsu i oddychania.

Młode ciało potrzebuje pełnego snu. Jeśli dziecko zasypia problematycznie, często drży, jest ciągle w stanie senności, budzi się ze koszmarów, wówczas należy zabrać go do neurologa. W przeciwnym razie w przyszłości będzie miał problemy z układem nerwowym.

Zaburzenia nosogardzieli lub nieprawidłowy rozwój szczęki

Czasami, aby dowiedzieć się, dlaczego dziecko zgrzyta zębami podczas snu, musisz udać się do otolaryngologa. Patologia może rozwinąć się z powodu zapalenia migdałków, na które upośledzona jest drożność dróg nosowych. Zgrzytanie w tym przypadku będzie się objawiać w sposób ciągły i przez długi czas, a nie krótkie walki.

U dzieci w wieku powyżej trzech lat można zaobserwować piski z powodu nieprawidłowego ugryzienia. Krzywe lub ukośne rosnące zęby, ściśle dotykają się i pocierają o siebie, dzięki czemu słychać zgrzyt.

Padaczka

Czasami lekarze mogą zalecić badanie dziecka pod kątem padaczki. Ta decyzja jest podejmowana na podstawie tego, że napady padaczkowe są niewidoczne dla innych. Czasami tylko zaciśnięcie zębów jest objawem ataku. Dlatego w celu potwierdzenia lub odrzucenia tej hipotezy wykonuje się encefalogram ECHO, tomografię komputerową lub inne badanie.

Helminthiasis

Od czasów starożytnych ludzie wierzyli, że jeśli małe dziecko zgrzyta zębami w nocy, gdy jest w stanie snu, ma helmintiasis - chorobę pasożytniczą. Wielu nadal spieszy się do apteki na przeciw robakom, warto ich dziecko zgrzytać zębem. Jednak podczas badań statystycznych stwierdzono, że bruksizm jest diagnozowany zarówno u dzieci z robakami, jak i u zdrowych. Pasożyty nie mogą powodować tej anomalii..

Inne powody

Oprócz wszystkich tych czynników, zęby szlifierskie mogą powodować:

• choroby wegetatywno-naczyniowe;
• upośledzona termoregulacja w ciele dziecka;
• brak aminokwasów lub wapnia;
• zimno lub ogólne zmęczenie;
• odsadzanie, podczas którego dziecko doświadcza bardzo stresującej sytuacji i wyzwala odruch ssania.

Oznaki bruksizmu

Zgrzytanie zębami w ciągu dnia

Zdarza się, że rodzice proszą o pomoc, ponieważ dziecko bardzo mocno zgrzyta zębami w ciągu dnia. W tej sytuacji musisz upewnić się, że zjawisko patologiczne nie jest obserwowane w nocy. Jeśli założenie zostanie potwierdzone, to raczej zły nawyk. Musisz po prostu odstawić dziecko od zgrzytania.

Istnieją 2 wyjścia:

• uciekać się do kary, ponieważ historie, że uszkadza szkliwo, nie będą istotne, zwłaszcza jeśli dziecko ma zaledwie 2-3 lata;
• zignoruj ​​sytuację i poczekaj, aż dziecko zapomni o uzależnieniu.

Jeśli rodzice wybiorą opcję zignorowania, muszą mieć pewność, że dziecko zgrzyta zębami bez poważnego powodu i nieznacznie, ponieważ takie działania może powodować przerzedzenie szkliwa i uszkodzenie zębów.

Działania mające na celu wykrycie bruksizmu

W dzieciństwie, szczególnie u jednorocznego, patologia zwykle nie prowadzi do konsekwencji zdrowotnych. Wraz z nadejściem całego stałego uzębienia grzechotki nie należy powtarzać. Jeśli jednak okruchy boli głowa lub zęby zaczynają się zużywać, należy skonsultować się z dentystą w celu uzyskania pomocy.

To samo należy zrobić, jeśli epizody bruksizmu trwają dłużej niż 30 sekund i występują więcej niż dwa razy dziennie.Zaledwie kilka miesięcy po wystąpieniu takich ataków szkliwo dziecka rozrzedzi się, a dziąsła stan zapalny.

Jeśli dziecko zgrzyta zębami podczas snu, rodzice nie powinni nic robić sami. Aby prawidłowo zdiagnozować patologię, która spowodowała negatywne zjawisko, i wyznaczyć właściwe leczenie, możesz i powinieneś odwiedzić trzech specjalistów:

• Pierwszy to terapeuta. Przepisuje niezbędne testy, wybiera kompleks witamin i udziela wskazówek innym lekarzom. Jeśli przyczyną bruksizmu jest nadal helmintioza, cała rodzina będzie musiała wykonać odpowiednie testy.
• Drugi to dentysta. Lekarz określi stan dziąseł i zębów, czy należy je leczyć. Jeśli manifestacja jest bardzo wyraźna, zaleci użycie czapki, która zapobiegnie usunięciu szkliwa. Niektórzy pacjenci będą musieli dokonać korekty patologii ortodontycznych. W przypadku dzieci, które mają siekacze, lekarz przepisze specjalne żele i roztwory, które zmniejszają stan zapalny i łagodzą stan. Stomatologia „przyjdzie na ratunek” nawet po wyeliminowaniu bruksizmu, ponieważ konieczne będzie usunięcie konsekwencji choroby.
• Trzeci to neuropatolog. Jeśli przyczyną grzechotki było zaburzenie emocjonalne, kurs leczenia będzie obejmował przyjmowanie kojących leków, relaksujące kąpiele, aromaterapię, ćwiczenia i regularne spacery.

Nie ma znaczenia, w którym momencie dziecko zaciska zęby: we śnie lub podczas czuwania - w obu przypadkach musisz skonsultować się ze specjalistą. Rodzice muszą zrozumieć, że grzechotka może powodować poważne problemy zdrowotne.

Bruksizm jest leczony przez kilka miesięcy, a czasem dłużej. W tym czasie szkliwo może znacznie się rozrzedzić, dlatego leczenie należy rozpocząć przy pierwszych objawach dolegliwości.