Nazwy i układ zębów u dorosłych i dzieci

Wszystkie zęby osoby mają swoje imiona i są rozmieszczone zgodnie z określonym wzorem. Formuły mleka (tymczasowe) i stałe unity dentystyczne są nieco inne, ale mają wspólną logikę konstrukcyjną.

Co to jest preparat dentystyczny?

Formuła lub schemat dentystyczny to krótki opis struktury dentystycznej aparatu dentystycznego danej osoby przy użyciu cyfr i liter łacińskich. Litery są skrótami łacińskich nazw zębów przyjętych w medycynie:

• Jestem dentes incisivi lub siekaczami.
• C to dentes canini lub kły.
• P jest zębami przedtrzonowymi lub przedtrzonowymi.
• M są zębami trzonowymi lub trzonowymi.

Alfanumeryczna formuła dentystyczna jest powszechna w wielu krajach, w tym w Ameryce, dlatego jest czasami nazywana amerykańską. Po literach we wzorze zawsze występuje ułamek cyfrowy, w którym licznik wskazuje liczbę zębów na górnej szczęce, a mianownik na dolnej.

Formuła dentystyczna zdrowego dorosłego z normalnym zgryzem i liczbą zębów w ilości 32 sztuk wygląda następująco:

Ta formuła wskazuje, że na każdej szczęce osoby znajduje się:

• 2 pary siekaczy;
• 1 para kłów;
• 2 pary przedtrzonowców;
• 3 pary zębów trzonowych.

Formuła dentystyczna przy braku niektórych zębów

Prawidłowa numeracja unitów zębowych ze zdrowym uzębieniem nie jest trudna; znacznie trudniej jest wskazać lokalizację zębów, jeśli dana osoba nie ma zębów trzonowych, siekaczy, kłów lub zębów przednich. W takim przypadku dentysta wskazuje liczbę 0 przed określoną grupą zębów i nie przesuwa szeregu liczb.

Jeśli u pacjenta występują jakiekolwiek nieprawidłowości w rozwoju uzębienia, na przykład ząbkowanie w niewłaściwym miejscu (hipertoncja, polidontia), dentysta przepisuje indywidualną formułę. Oprócz oznaczeń numerycznych lekarz generuje szczegółowy raport na temat struktury uzębienia danej osoby.

Opis, struktura, funkcje, nazwa i lokalizacja zębów u ludzi

Zęby osoby z jakiegoś powodu mają inny kształt, strukturę i rozmiar. Każdy ząb wykonuje określone funkcje, a jego cel, w taki czy inny sposób, znajduje odzwierciedlenie w nazwie:

• Siekacze to przednie zęby, które wpadają w strefę uśmiechu. Są dość ostre, ponieważ ich funkcją jest rozrywanie lub krojenie żywności, stąd nazwa. Zwykle każda osoba ma siekacze boczne i środkowe (większe).
• Kły to zęby w kształcie stożka, za pomocą których można podrzeć i przytrzymać pokarm. Znajdują się bezpośrednio za siekaczami.
• Przedtrzonowce to tylne małe zęby trzonowe znajdujące się za zębami.
• Zęby trzonowe są zębami tylnymi niezbędnymi do mechanicznego przetwarzania żywności. Ząb mądrości odnosi się konkretnie do zębów trzonowych.

Wymienione rodzaje zębów występują u zwierząt. Ale w trakcie ich ewolucji niektóre unity dentystyczne zostały nieco zmodyfikowane:

• górne siekacze słoni zamieniły się w kły;
• jadowite węże mają kły w kłach.

Wiele zwierząt ma przednie zęby przypominające ludzi, ale ponieważ nazywa się je inaczej, nie zawsze można je zidentyfikować za pomocą znanych siekaczy i kłów.

Struktura zębów u ludzi

Zęby ludzkie składają się z części koronalnych i korzeniowych. Pierwszy znajduje się powyżej poziomu dziąseł, drugi znajduje się w nim.Z góry korona pokryta jest szkliwem - najtrwalszą tkanką w ciele. Chroni przed wpływem zewnętrznym wewnętrzną warstwę zęba - zębinę. Pod zębiną znajduje się pusta komora z nerwami i naczyniami krwionośnymi - miazgą.

Pomimo swojej trwałości szkliwo jest wrażliwe na bakterie. Nieleczona próchnica może wpływać na zębinę i miazgę. Wraz z uszkodzeniem komory miazgi, w której znajdują się włókna nerwowe, rozwija się zapalenie miazgi, któremu towarzyszy ostry pulsujący ból. Jeśli infekcja rozprzestrzeni się na korzeń zęba, istnieje duże prawdopodobieństwo, że będzie trzeba ją usunąć.

Podstawą dolnej części zęba są kanały korzeniowe, które zawierają również tętnice, żyły i włókna nerwowe. Przez wierzchołkowy otwór wszystkie te struktury są połączone z głównym pakietem nerwowo-naczyniowym.

Dolna część zęba pokryta jest zębiną i cementem, który jest przymocowany do przyzębia za pomocą włókien kolagenowych. Korzenie zębowe chowają się w pęcherzykach płucnych - wgłębienia w żuchwie.

Według jakiej zasady zęby są ponumerowane zgodnie z różnymi systemami klasyfikacji

Oprócz łacińskich nazw zębów, w stomatologii stosuje się zapis cyfrowy. Numeracja zębów zależy od kolejności ich ząbkowania. Zaczyna się od siekaczy przednich (od środka szczęki) i biegnie w kierunku na lewo i na prawo od nich.

Istnieje kilka ogólnie przyjętych systemów numerowania zębów u ludzi.

System uniwersalny

Najczęściej dentyści nazywają zęby nie alfabetem łacińskim, ale zgodnie z ich położeniem w jamie ustnej (numer seryjny). I używając nie rzymskich, ale znanych cyfr arabskich.

Nazwy zębów według uniwersalnego systemu klasyfikacji:

• dwa centralne siekacze znajdują się pod numerem 1 i nazywane są jednością;
• drugie siekacze są ponumerowane 2;
• kły nazywane są potrójnymi;
• zęby do żucia lub zęby przedtrzonowe nazywane są czwórkami i piątkami;
• trzonowce nazywane są szóstkami, siódemkami i ósemkami.

Zgodnie z uniwersalnym systemem klasyfikacji unitów stomatologicznych szczęka jest podzielona na 4 segmenty:

• lewy górny;
• w prawym górnym rogu;
• w prawym dolnym rogu:
• u dołu po lewej.

Kolejna nazwa wskazuje nie tylko numer seryjny, ale także lokalizację unitu w ludzkiej jamie ustnej.

Uniwersalny system numeracji zębów jest najbardziej popularny i często używany. Jest używany przez dentystów i chirurgów w różnych krajach.

Zdjęcie pokazuje oznaczenie zębów w jamie ustnej osoby dorosłej zgodnie z uniwersalnym systemem numeracji:

System europejski

Europejski system Viola jest jedną z najnowszych i najbardziej zaawansowanych metod nazewnictwa ludzkich zębów. Charakteryzuje się rozdzieleniem szczęki na segmenty (dwa od dołu i od góry). Każdy segment jest ponumerowany (od 1 do 4).

Na podstawie tych liczb każdy ząb otrzymuje dwucyfrową liczbę. Pierwsza cyfra reprezentuje segment, a druga rzeczywisty numer seryjny.

System Viola jest rozpoznawany na całym świecie i dlatego jest popularny na całym świecie. Wykorzystuje się go w radiografii, tworzeniu obrazów panoramicznych i umożliwia wymianę informacji o pacjencie dentystom z różnych krajów, pokonując barierę językową.

System Haderup

Cyfry arabskie służą do oznaczania unitów stomatologicznych zgodnie z systemem Haderup, a segmentacja dolnej i górnej szczęki jest stosowana:

• znak „+” oznacza przynależność do górnej szczęki;
• znak „-” oznacza dolną szczękę.

Wady tej numeracji można przypisać jedynie temu, że musisz dodatkowo wskazać, że unit stomatologiczny należy do lewej lub prawej strony szczęki.

System Sigmond-Palmer

System Sigmond-Palmer jest uznawany za najbardziej niedoskonały, ponieważ podano na nim tylko numery zębów bez ich lokalizacji. Do numeracji używane są standardowe cyfry arabskie.

Ten system numeracji zębów praktycznie nie jest wykorzystywany do celów medycznych i diagnostycznych. Jest stosowany tylko przez ortodontów i chirurgów szczękowo-twarzowych.

Alternatywne nazwy zębów u ludzi

Oprócz oficjalnych nazw istnieją alternatywne nazwy zębów u ludzi. Nie są zapisane na kartach dentystycznych, ale od dawna są używane w nieformalnej komunikacji, ponieważ zęby te znajdują się lub rosną u ludzi w określonych miejscach lub w określonych porach.

Zęby do oczu

Kły oczne są określane jako kły górne ze względu na ich bliską odległość od gałęzi nerwu twarzowego. Kiedy stan zapalny, ból promieniuje do oka i górnej części twarzy. Jak blisko znajdują się kanały sieczne i nerw zębowy pokazano na rysunku:

Ząb mądrości

Ząb mądrości jest trzecim trzecim zębem trzonowym. Nazywano go „mądrym”, ponieważ dorasta w wieku dorosłym - kiedy dana osoba zdobyła już mądrość (o około 20 lat).

Prawidłowe nazwy zębów pierwotnych

W języku łacińskim u dorosłych zęby są nazywane tak samo jak zęby stałe. Ale dzieci nie mają wszystkich unitów dentystycznych charakterystycznych dla osób starszych. Zęby mleczne dzielą się na:

• siekacze centralne;
• siekacze boczne;
• kły
• pierwsze i drugie zęby trzonowe.

Istnieją różne nazwy zębów, ale lepiej skupić się na terminach łacińskich i numerach seryjnych. W ten sposób zęby można zidentyfikować nawet bez poważnej wiedzy w stomatologii.