Zapalenie szpiku dolnej i górnej szczęki: przyczyny, objawy i leczenie

Zapalenie kości i szpiku jest zakaźne, dzieli się na kilka głównych typów i najczęściej objawia się w męskiej części populacji. Taktyka leczenia zapalenia kości i szpiku szczęki zależy od nasilenia objawów i etiologii choroby.

Co to jest zapalenie kości i szpiku szczęki

Zapalenie kości i szpiku w stomatologii to zapalenie tkanki kostnej szczęki o charakterze zakaźnym i ropnym. Patogen obejmują:

• gronkowce;
• E. coli;
• Bacillus gruźlicy;
• Rickettsia;
• paciorkowce;
• Pseudomonas aeruginosa;
• Klebsiella;
• bakterie Gram-ujemne;
• wirusy

Najczęściej stwierdza się infekcje paciorkowcowe i gronkowcowe tkanki szczęki. Często choroba prowadzi do uogólnienia infekcji, która powoduje infekcję całego układu kostnego osoby i tkanek znajdujących się w pobliżu.

Zapalenie kości i szpiku jest chorobą wieloczynnikową, na prawdopodobieństwo jego rozwoju wpływają:

• zakażenia drobnoustrojami patogennymi;
• układ odpornościowy;
• naruszenie miejscowego krążenia krwi.

Przyczyny wystąpienia

Zapalenie kości szczęki występuje z powodu przenikania patogennych bakterii lub wirusów do organizmu. Dalszy przebieg choroby zależy od odporności człowieka. Jeśli jest w porządku, choroba przechodzi w stan przewlekły lub wcale się nie rozwija. Ale przy niedoborze odporności proces zapalny zacznie postępować.

Jakie choroby wywołują zapalenie kości i szpiku

Wszystkie przyczyny zapalenia kości i szpiku można podzielić na kilka odmian:

Taktyka leczenia zależy od dokładnej diagnozy, ale w przypadku każdego rodzaju patologii musisz najpierw zniszczyć źródło stanu zapalnego, a dopiero potem działać na narządy i układy, które zostały zainfekowane po raz drugi. Jeśli pacjent cierpi na cukrzycę, patologię narządów krwiotwórczych lub raka, rokowanie pogarsza się.

Zapalenie szpiku po zębie

Zapalenie kości i szpiku może pojawić się po ekstrakcji zębów. W takim przypadku infekcja wchodzi do otworu z powodu niewystarczającej jakości leczenia jamy ustnej.Patogeny dostają się do tkanki kostnej z otworu. Jednym z głównych objawów choroby jest zwiększona ruchliwość zębów znajdujących się obok otworu.

Zapalenie kości i szpiku w obecności zębów mlecznych

Próchnica jamy ustnej zęba mlecznego, która nie została wyleczona na czas, może również powodować rozwój patologii. Co więcej, infekcja często niszczy podstawy zęba głównego, więc jeśli pojawią się jakiekolwiek problemy z zębami podstawowymi, należy je szybko leczyć i nie mieć nadziei, że wkrótce wypadną. Zęby mleczne są również usuwane, jeśli stają się źródłem stanu zapalnego w ciele.

Rodzaje i objawy zapalenia kości i szpiku szczęki

Symptomatologia choroby zależy od lokalizacji ogniska infekcji, rodzaju i formy patologii. W przypadku zapalenia kości i szpiku górnej szczęki promieniujące bóle gałki ocznej, skroni lub ucha można przypisać objawom rozwoju patologii, aw przypadku patologii żuchwy ból powoduje szyję, a nawet ramię.

Odontogenny

W stomatologii konwencjonalne odontogenne zapalenie kości i szpiku jest uważane za najczęstszą formę choroby. Ta choroba występuje jako powikłanie patologii zębów.

Na zdjęciu widoczne są objawy ostrego odontogennego zapalenia kości i szpiku

Objawy patologii to:

• gwałtowny wzrost temperatury;
• obrzęk twarzy, szczególnie na krawędzi orbity;
• powiększone węzły chłonne;
• pojawienie się ropy w kanałach nosowych;
• pojawienie się fistycznych fragmentów;
• obolała twarz przy badaniu palpacyjnym.

Traumatyczne

Zdjęcie pokazuje urazowe zapalenie kości i szpiku żuchwy

Główne objawy urazowego zapalenia kości i szpiku to:

• silne dreszcze;
• przydział wysięku z miejsca urazu;
• ból w obszarze rany;
• zatrucie organizmu.

Najczęstsze objawy zapalenia kości i szpiku żuchwy to obrzęk i pojawienie się fałszywego stawu. Fałszywy staw występuje z powodu naruszenia procesu regeneracji tkanki kostnej po złamaniu. Fragmenty są połączone luźną tkanką, a nie kalusem kostnym, dlatego są luźno przymocowane do siebie.

We wczesnych stadiach patologii obraz kliniczny może zostać usunięty z powodu urazu, zaczyna aktywnie pojawiać się dopiero 3-5 dni po infekcji.

Hematogenny

Rozwój krwiotwórczego zapalenia kości i szpiku jest związany z wnikaniem patogennej mikroflory do szczęki z innego obszaru objętego stanem zapalnym.

Objawy:

• letarg;
• obrzęk błony śluzowej;
• wysoka gorączka;
• bladość skóry;
• pojawienie się przetok;
• ogólne zatrucie organizmu.

Chorobie często towarzyszy stan zapalny kości całej czaszki i uszkodzenie niektórych narządów wewnętrznych.

Postać ostrej choroby

Ostre zapalenie kości i szpiku szczęki pojawia się nagle i charakteryzuje się objawami ogólnymi i lokalnymi. Objawy choroby obejmują:

• wzrost temperatury do 40 ° C;
• bladość skóry;
• silny ból w miejscu patogennego zęba, z czasem tracą wyraźną lokalizację i rozciągają się na całą szczękę;
• rozluźnienie bolesnego zęba;
• nagłe osłabienie;
• zapalenie stawów szczęki;
• ból podczas połykania;
• cuchnący oddech;
• obrzęk i przekrwienie tkanek miękkich;
• nadmierne pocenie się;
• wyraźna asymetria twarzy;
• powiększone węzły chłonne.

W przypadku tych objawów wskazana jest diagnostyka różnicowa:

• ze specyficzną postacią gruźlicy, kiły lub promienicy;
• z ropnym zapaleniem okostnej;
• z chorobami onkologicznymi szczęki.

Postać przewlekła

Przewlekłe zapalenie kości i szpiku powstaje na tle ostrej postaci choroby i silnej odporności. Czasami choroba przechodzi w stan przewlekły z powodu niewłaściwie dobranego leczenia. Objawy patologii:

• 

  Zdjęcie nawracającego odontogennego zapalenia kości i szpiku żuchwy

  trwały stan podgorączkowy;

• ciężka bladość skóry;
• letarg;
• bezsenność
• obecność przetok na twarzy i jamie ustnej;
• obrzęk błon śluzowych;
• patologiczna ruchliwość zęba (jeden lub więcej);
• silny ból podczas zaostrzenia.

Diagnostyka

Przed rozpoczęciem leczenia wymagane są testy laboratoryjne, na ich podstawie można określić obecność stanu zapalnego w ciele:

Zębopochodne zapalenie szpiku w obrazie rentgenowskim

Leczenie zapalenia kości i szpiku ze stanem zapalnym kości szczęki

Leczenie zależy od etiologii i objawów choroby. Powinien obejmować następujące rodzaje terapii:

• przeciwbakteryjny;
• immunomodulujący;
• odczulanie.

Jeżeli nie można wyleczyć z choroby, leki doustne, jest pokazany chirurgia.

Możesz przyjmować środki przeciwbólowe tylko po konsultacji z lekarzem, niekontrolowane przyjmowanie takich leków może prowadzić do poważnych powikłań. Leki te mają na celu łagodzenie bólu, a nie eliminację ogniska infekcji.

Antybiotyki na zapalenie kości i szpiku

Antybiotyki są przepisywane na zapalenie kości i szpiku szczęki przed zabiegiem chirurgicznym i sanitarnym w miejscu infekcji, co pomaga przyspieszyć proces hamowania patogenów i zapobiec ich aktywnemu rozmnażaniu.

Klasyfikacja

Następujące leki przeciwbakteryjne są najczęściej stosowane w leczeniu zapalenia kości i szpiku:

• penicyliny: amoksycylina, benzylpenicylina, nafcylina;
• cefalosoryny są szczególnie skuteczne przeciwko gronkowcowemu zapaleniu kości i szpiku: ceftriakson, cefuroksym;
• fluorochinole: lewofloksacyna, cyprofloksacyna;
• aminoglikozydy: amikacyna, Torbamitsin;
• glikopeptydy: wankomycyna, teikoplaninę.

Aby zapobiec rozwojowi zakażeń grzybiczych (grzybiczych), oprócz antybiotyków, należy przyjmować flukonazol, nystatynę lub ketokonazol.

Probiotyki po antybiotykach

Po przebiegu antybiotyki przedstawiono probiotyki:

• jednoskładnikowy: Laktobakteryna, Bifidumbacterin, Baktisporin;
• wieloskładnikowy: Bifilong, Acylact, Acinol, Linex;
• Łączone: Bifiliz, Bifidumbacterin forte.

Leczenie chirurgiczne w klinice dentystycznej

Leczenie chirurgiczne zapalenia kości i szpiku składa się z różnych etapów, które są wykonywane w zależności od kliniki choroby i wyników kompleksowego badania. Należą do nich:

1. Radykalne leczenie chirurgiczne: sekwestrektomia, sekwestrektomia, trepanacja kości długiej, resekcja kości szczęki.
2. Osteosynteza.
3. Wnęki podstawienia unaczynione tkanki.
4. Leczenie wad tkanek miękkich.
5. Leczenie infekcji ogniskowej.
6. Ekstrakcja zęba

Operacje zapalenia kości i szpiku są wykonywane we wszystkich większych miastach Rosji (nie tylko w Moskwie i Sankt Petersburgu). Przed wyrażeniem zgody na operację zaleca się poprosić klinikę o pozwolenie na manipulacje takim planem.

Terapia lokalna

Natychmiast po zabiegu należy leczyć powierzchnię rany środkami antyseptycznymi - lewozyną, chinifurilem, jodopironem lub miramistinem. Ponadto, powinno być wykorzystane i pieniące aerozole Dioksizol Aminitrozol oraz opatrunków (sterylnych) Algimaf arkuszy i Gentatsikol Algipor.Takie leczenie pomoże zapobiec pooperacyjnemu ropnemu zapaleniu szczęki.

Fizjoterapia

Najskuteczniejsze metody fizjoterapii chorób szczęki obejmują:

• elektroforeza z roztworami antybiotyków;
• terapia ultrawysokimi częstotliwościami;
• Ekspozycja na promieniowanie UV.

Tradycyjna medycyna

Tradycyjna medycyna jest opcjonalną częścią kompleksowego leczenia zapalenia kości i szpiku. Choroby tej nie można leczyć w domu balsamami z ziół, ale można zastosować następujące środki zaradcze w celu złagodzenia niektórych objawów zapalnych (pod warunkiem odpowiedniej terapii przeciwbakteryjnej i zgody lekarza):

• mumia;
• propolis i produkty pszczele;
• roztwór sody i soli;
• wywary ziołowe.

Fundusze te mają łagodny efekt terapeutyczny, ale można je stosować w złożonym leczeniu zapalenia kości i szpiku, ponieważ praktycznie nie mają skutków ubocznych.

Powikłania

Jeśli nie leczysz pierwotnego lub przewlekłego zapalenia kości i szpiku górnej i dolnej szczęki, choroba może prowadzić do poważnych powikłań:

• infekcja tkanek miękkich twarzy, szyi, a nawet pleców;
• posocznica i uogólnienie infekcji;
• zapalenie okolicy oczodołu, które może prowadzić do utraty wzroku;
• zapalenie opon mózgowych

Jeśli wybierzesz niewłaściwą metodę leczenia, zapalenie kości i szpiku może przekształcić się w martwicę kości - śmierć komórek kostnych, więc nie możesz opóźnić odwołania do lekarza.

Inne choroby u ludzi szczęka

Zapalenie kości i szpiku szczęki można mylić z innymi chorobami, najczęściej:

Przy najmniejszym podejrzeniu zapalenia kości i szpiku tkanki górnej szczęki lub żuchwy należy skontaktować się z dentystą, nie czekając na nasilenie objawów i pojawienie się powikłań. Lepiej jest usunąć problematyczny ząb i nie czekać na powstanie obrzęku lub guza. Ponadto objawy złego samopoczucia mogą wskazywać na poważniejszą chorobę, którą może wykryć tylko lekarz.